نگرش دانشجویان پرستاری نسبت به آموزش مجازی و ارتباط آن با سبک های یادگیری

زمینه و هدف: امروزه مقوله آموزش مجازی به عنوان آموزش از راه دور مورد توجه بسیار قرار گرفته و فرصت آموزش در خارج از مرزهای یک کشور یا دولت را برای همگان ایجاد نموده است. موفقیت آموزش مجازی بدون در نظر گرفتن دیدگاه افراد نسبت به آن، امکان پذیر نیست. با این وجود، نگرش دانشجویان موضوعی است که کمتر در مطالعات منتشر شده مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر به بررسی نگرش دانشجویان پرستاری نسبت به آموزش مجازی و ارتباط آن با سبک یادگیری پرداخت. روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بود که در آن 114 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی رازی کرمان به روش سرشماری انتخاب شدند. اطلاعات نمونه ها با استفاده از پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک، سبک یادگیری gaziano و پرسش نامه پژوهشگر ساخته نگرش به آموزش مجازی جمع آوری گردید. در نهایت، داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (آزمون های independent t و تحلیل واریانس، ضریب همبستگی pearson و مدل رگرسیون خطی) در نرم فزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 05/0 £ p به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمرات نگرش دانشجویان به آموزش مجازی 34/0 ± 30/3 بود. بیشترین فراوانی سبک یادگیری مورد استفاده در دانشجویان به ترتیب در سبک های دیداری، شنیداری و حرکتی با 0/50، 2/27 و 8/22 درصد مشاهده شد. در تجزیه و تحلیل رگرسیونی، سبک های دیداری (009/0 = p، 27/0 = b) و شنیداری (008/0 = p، 17/0 = b) ارتباط معنی داری با نگرش دانشجویان پرستاری به آموزش مجازی داشتند. نتیجه گیری: در مجموع، نگرش مثبتی نسبت به آموزش مجازی بین دانشجویان وجود داشت. همچنین، نگرش نسبت به آموزش مجازی در افراد با سبک های مختلف یادگیری، متفاوت بود. بنابراین توجه به نیازهای فردی و تفاوت سبک های یادگیری فراگیران در آموزش مجازی امری ضروری به نظر می رسد.